Woensdagochtend staan we heel vroeg op om een gamedrive over de Baobab farm te maken. 's Morgens vroeg is de temperatuur nog niet zo hoog en zijn de beesten nog lekker actief. We zijn kudu's, blesbokken, elanden, impala's en springbokken. Helaas zijn de giraffen ook vandaag niet van plan zich aan ons te vertonen. Na een mooie tocht over de farm en het ontbijt verzorgen we de verhalen voor ons weblog en de foto's, waarna we weer op pad gaan.

Vandaag staat onder andere een tweede bezoek aan Moses, de manager van Treesleeper, op het programma. Bij de oprichting van Treesleeper zijn wij als stichting intensief betrokken geweest. Inmiddels is Treesleeper een goed lopende community campsite geworden en kan de stichting zich terugtrekken. Tijdens ons korte bezoek afgelopen zondag bleken de toekomstplannen van Treesleeper behoorlijk ambitieus. Er zijn grote en luxe lodges en een zwembad in aanbouw. Dit alles wordt volledig vanuit een EU fonds gefinancierd. Deze ontwikkelingen zullen een behoorlijke impact op Treesleeper hebben.

Moses realiseert zich dat Treesleeper straks door andere mensen bezocht zal worden en dat deze mensen een ander wensen en eisen pakket hebben. Het huidige personeelsbestand zal hier, ondanks goede wil, eenvoudigweg niet op in kunnen spelen. En het aantrekken van beter gekwalificeerd personeel zal niet eenvoudig zijn door de eisen die de trust bij de oprichting van Treesleeper gesteld heeft. Een van deze eisen is dat al het personeel van Treesleeper uit Tsintsabis moet komen. Deze mensen zijn van goede wil, maar hebben niet datgene wat hiervoor nodig is. Ron en Moses spreken de knelpunten uitgebreid door en Moses zal hier actie op ondernemen door onder andere met de trust in gesprek te gaan. Ook wij als stichting zullen thuis voor Moses aan de slag gaan door bijvoorbeeld met de hogere Hotelschool in gesprek te gaan.

Tenslotte nemen we de donatie die Treesleeper vanuit Wilde Ganzen heeft ontvangen. Het benodigde papierwerk hiervoor is nog niet door Treesleeper afgerond. Dat dit grote consequenties voor ons als stichting heeft bij het indienen van nieuwe projectaanvragen heeft Moses zich niet gerealiseerd. Gelukkig kan hij ons de papieren meegeven en terug in Nederland zullen wij zorgen dat dit op de goede plek terechtkomt. De financiële donatie is voor een bakkie, een populair vervoermiddel in Namibië met een grote laadbak erachter, gedaan. Tot op heden is de juiste auto niet gevonden, maar Moses verwacht dit in de komende twee maanden wel voor elkaar te krijgen, waarna hij de donatie qua papierwerk helemaal af kan ronden.

Na ons gesprek bij Treesleeper rijden we weer naar Tsumeb, helaas is de auto weer de reden waarom we die kant op gaan. Er lekt wat olie, en dat moet opgelost worden. Na controle blijkt dat er een pakking lekt, gelukkig is de lekkage klein en na alles goed aangedraaid te hebben kunnen we volgens de garagehouder nog probleemloos mee door heel Namibië en zelfs Zuid Afrika rijden. Als we weer in Windhoek zijn zullen we de auto naar ‘ons mannetje' brengen die de auto altijd voor ons onderhoudt. Na een bezoek aan het internetcafe om het weblog bij te werken en een paar boodschappen te hebben gedaan rijden we terug naar Tsintsabis.

Bij het hostel is het etenstijd, we mogen even meekijken en zijn weer onder de indruk van de goed geoliede machine die het Hostel blijkt te zijn, in alle facetten! Zelfs het eten gaat georganiseerd. Na het eten spelen de jongens tikkertje met Ian en Ingrid. Helaas hebben wij geen enkele kans, die jongens zijn zo snel en wendbaar! Hierna rijden we terug naar de farm waar we lekker aan kunnen schuiven voor het eten. Onze laatste avond op Baobab. Morgenochtend reizen we verder, op naar Outjo.

Donderdagochtend nemen we afscheid van Helmuth en Magareth. We hebben het heerlijk bij hen gehad. Onderweg naar Outjo staan er nog een paar stops op het programma. De eerste stop is bij Ghaomkous, bij Ida haar kleuterschooltje. In de afgelopen dagen bleek dat Ida haar plannen nog onvoldoende vaste bodem hebben. De wil is groot, maar ze is nog onvoldoende ervaren om het geheel goed te overzien. We bespreken met haar dat we haar met Klaas de Wet in contact zullen brengen. Hij woont in de buurt en heeft als voormalig hoofd van een school wel de kennis en ervaring die benodigd is om dit kleuterschooltje goed en solide op te zetten.

Na deze stop rijden we naar de nieuwe boerderij van Klaas en Dolly, waar we een kijkje kunnen nemen. We worden door een van de werkers rondgeleid en die tocht is weer een hele belevenis. Het rijden door een rivierbedding die in de winter opdroogt is heel erg hobbelig en op sommige stukken maken we ons zorgen dat de auto niet meer op zijn 4 wielen blijft staan. Na dit bezoek rijden we via Etosha wild park naar Vreugde Guest Farm. Etosha laat zich van haar beste kant zien, we zijn vier kuddes met olifanten en hun jongen, veel giraffen en zebra's. Veel tijd hebben we hier vandaag helaas niet, want bij zonsondergang sluit het park, maar komende maandag gaan we de hele dag genieten van dit mooie park, dus we komen terug....